Fietsers in de regen

Trouw van donderdag 10 februari jl bevat een artikel dat op het eerste gezicht sympathiek overkomt. Maar wie even doordenkt, zal het met mij eens zijn dat er opnieuw gevaar dreigt dat gemeenten onnodig geld uit gaan geven. Ik schrijf “opnieuw “omdat ik in een eerder artikel de pollers (dure paaltjes die overal de kop op steken) met de grond gelijk heb gemaakt.

De kop van het artikel is “Groningen neemt het op voor fietsers in de regen”. Want wat is het geval? De gemeente gaat experimenten met een regensensor. Valt er regen of sneeuw dan wordt de cyclus van de stoplichten zodanig omgezet dat de fietsers vaker groen krijgt. Kosten 15.000 Euro. De redenering die de verantwoordelijke wethouder Karin Dekker (Groen Links) heeft omarmd is dat “lange wachttijden bij de stoplichten voor veel mensen al een ergernis zijn. Als het dan ook nog regent, leidt dat tot extra irritatie.” In een eerder artikel heb ik gelezen dat deze redenering wordt doorgetrokken met als argument dat met de regensensor voorkomen wordt dat fietsers door het rode licht fietsen.

Het gaat om een proef. Op één lokatie in de stad wordt gesensord of er vocht uit het zwerk daalt en op basis van deze informatie worden de stoplichten aangestuurd. Hier gaat het plan feitelijk al mis, want op deze manier kan het gebeuren dat je in de stromende regen tevergeefs staat te wachten op versneld groen, dat vervolgens niet komt omdat de sensor die elders staat nog niet getroffen is door die hinderlijke regenbui. Maar dit terzijde, want dit op zich goed bedoelde plan snijdt geen hout. Waarom? Opvallend is dat het plan onderkent dat de cyclus van de Groningse stoplichten kennelijk zo kan worden aangepast dat er geen lange wachttijden voor fietsers meer zijn. Mijn simpele advies is dus: meteen doen! Ook als het niet regent of sneeuwt zijn lange wachttijden namelijk buitengewoon irritant. Ik kan het weten, want ik ben een ervaringsdeskundige die voor het woon-werkverkeer iedere dag 8 km heen en weer door Den Haag fietst. De meest rechtstreekse route telt precies 10 stoplichten. Als ik doe wat al die 10 stoplichten wil dat ik doe, namelijk wachten tot het licht op groen springt, ben ik op de rit die 30 minuten duurt, 10 minuten langer onderweg. Dat is nogal wat!

Ben ik de enige die weleens door het rode fietsstoplicht fietst? Integendeel, en hoewel ik nog nooit door Groningen heb gefietst, kan ik mij niet voorstellen dat het daar anders aan toe gaat dan in Den Haag. De meeste fietsers rijden gewoon door rood licht als ze denken dat dit veilig kan. Ook als het droog is. Is het gevaarlijk om als fietser door het rood te rijden? Het eerlijke antwoord is dat als je weet hoe de cyclus van het stoplicht is, je het rode licht vaak zonder gevaar kan negeren. De afstelling van de meeste stoplichten is namelijk gedaan door een verkeerskundig bureau met medewerkers die niet meer dan MBO-opleiding hebben gehaald. Echt belang bij een vlotte afstelling hebben deze bedrijven niet, als alles maar technisch goed werkt betaalt de gemeente de rekening heus wel. Zet mij echter één uur bij een stoplicht en ik weet precies hoe de cyclus is en op welke punten deze verbeterd kan worden voor fietsers. Als de gemeenten Den Haag of Groningen verstandig zijn, huren ze mij daarvoor in.

Het subkopje van het krantenartikel is “Groen licht”. Niks daarvan. Het licht voor dit project moet snel op rood. Dat scheelt de gemeente Groningen 15.000 Euro. In plaats daarvan moet wel bij alle stoplichten de cyclus worden verbeterd zodat het licht voor fietsers vaker op groen springt. Het mes zal daarbij aan twee kanten snijden; voor fiesters is er minder aanleiding om door rood te fietsen en daarnaast wordt het autoverkeer ontmoedigd. Vaker groen voor fietsers staat immers gelijk met langer rood voor het overige verkeer.

Door Eduard Dame, 13 februari 2010

Reageer op deze column!